Home sweet home
Door: Noortje
Blijf op de hoogte en volg Noortje
02 Maart 2008 | Ghana, Tamale
Lieve allemaal,
Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje dacht ik zo. Ik merk dat ik steeds minder schrijf, zal proberen het de laatste tijd toch nog regelmatig te blijven doen.. Ik ben inmiddels weer terug in Tamale, home sweet home! Papa en mama zijn woensdagavond om half 12 terug naar Nederland gevlogen. Het was raar om ze gedag te zeggen, maar het was lang niet zo moeilijk als het afscheid in Nederland. Ik ben nu natuurlijk in een voor mij inmiddels vertrouwde omgeving en ik had ook echt wel weer zin om iedereen in Tamale weer te zien.
Maar het reizen was ook echt super leuk! Papa en mama zijn op woensdag 6 februari in Tamale aangekomen. Daar zijn we eerst 2 dagen bij mijn gastgezin gebleven. Ze werden heel enthousiast begroet door mijn gastmoeder, die ze om de hals vloog bij binnenkomst. Vanuit Tamale zijn we in het weekend naar Mole National Park gegaan. Ik was hier in november al eens geweest, maar deze keer hebben we veel meer dieren gezien! 18 Olifanten die aan het baden waren, en een olifant die zowat voor de deur van ons hotel stond op zoek naar eten. Echt heel mooi om te zien. Als je in het zwembad lag zag je overal apen om je heen springen. Is toch heel wat anders als in de dierentuin! Vanuit Mole zijn we nog 2 dagen teruggegaan naar Tamale en mijn gastgezin. Dinsdag hebben papa en mama 3 projecten van de WSF bezocht. Zoals papa al schreef heeft hij daar als 'oude, wijze man' adviezen gegeven aan de vrouwen. Ze waren erg onder de indruk! Samed vertelde mij afgelopen vrijdag dat ze het nu nog steeds over ons bezoek hadden, en dat ze al wilden weten wanneer papa en mama weer naar Ghana kwamen! Wel heel grappig om te zien dat voor mij veel dingen in die dorpjes al 'normaal' zijn, terwijl papa en mama zoveel nieuwe indrukken op doen. De armoede is daar nog groter dan in de stad, en dat is ook wel duidelijk te merken. Natuurlijk doet het mij ook nog steeds heel veel, maar op de een of andere manier went het wel een beetje. Bij het afscheid in Tamale kregen papa en mama traditionele Ghanese kleding cadeau, waar ze natuurlijk wel even mee op de foto moesten! Zal proberen om zo snel mogelijk foto's te plaatsen, want dit mooie plaatje wil ik jullie natuurlijk niet onthouden! Op de laatste avond in Tamale hebben we mijn gastgezin mee uit eten genomen, wat ze volgens mij wel leuk vonden. Ik vind dat altijd een beetje lastig inschatten, omdat ze het nooit met zoveel woorden zeggen. Ik vond het in ieder geval wel leuk!
Vanuit Tamale zijn we op woensdag 13 februari doorgegaan naar Kumasi. In Kumasi hebben we onder andere het cultural center en de markt bezocht. De markt in Kumasi is de grootste van West Afrika, en dat was te merken. Het was een waar doolhof voor ons. Na anderhalf zoeken hadden we dan gelukkig de uitgang gevonden! De volgende dag zijn we naar lake Bosumtwi gegaan, waar ik rond de kerst al geweest was met andere vrijwilligers. Het was nog even mooi als de vorige keer! Heel toevallig waren Mieke en Joanne ook daar, zij waren aan het reizen voordat ze terug naar Nederland vlogen. Ik had al afscheid van ze genomen, dus vond het super leuk om ze daar nog een keer te zien! De volgende dag kwamen Musah van Norghavo en Ingeborg ook nog, dus dat was helemaal leuk.
Maandag zijn we toen vertrokken naar Butre, een klein vissersplaatsje met een super mooi strand. Het guesthouse waar we verbleven was echt net een paradijsje. De golven waren net te hoog om te zwemmen, maar ik heb me toch prima vermaakt op het strand! Vanuit Butre hebben we de slavenforten in Elmina en Cape Coast bezocht. Heel indrukwekkend om dat te zien en om te horen wat een grote rol de Nederlanders in de slavernij in Ghana hebben gespeeld. Dit is volgens mij iets wat heel veel Nederlanders helemaal niet weten. Je ziet daar ook overal Nederlandse teksten en er is ook een Nederlands kerkhof. Als je in de kamer van 'no return' staat moet je echt wel even slikken. In deze kamer werden de slaven vervoert naar andere delen van de wereld of stierven ze. Dit is een deel van de Nederlandse geschiedenis waar we zeker niet trots op hoeven te zijn.
Vanuit Butre zijn we ook nog naar Nzulezo geweest, een dorpje wat helemaal op het water is gebouwd. Erg leuk om te zien.
Vanuit Butre zijn we verder gereisd naar Ada Foah in de Volta Region. Op de heenweg zijn we in Kakum National Park gestopt, waar we de canopy walk hebben gedaan over hoge touwbruggen. Mama was een klein beetje bang dat ze last zou krijgen van haar hoogtevrees, maar ze is keurig begeleidt door de vrouwelijke gids daar, die haar geen moment uit het oog verloor. We hebben helaas weinig tot geen dieren gezien, maar de natuur alleen al maakte het zeker de moeite waard. In Ada Foah hebben we onder andere de lagune bezocht en zijn we naar een wat deprimerende 'dierentuin' (het waren nauwelijks meer dan 4 hokken) geweest om naar een reusachtige pyton te kijken.
De laatste dagen hebben we doorgebracht in Anamabo Beach, waar we in een heerlijk resort aan het strand zaten. Ik heb leren bodyboarden, echt leuk! Ook zijn we vanuit Anamabo nog een keer naar Cape Coast geweest.
Al met al hebben we ons dus prima vermaakt! Het was voor mij erg prettig om mensen uit mijn omgeving thuis te kunnen laten zien hoe ik hier leef en wat ik hier doe. Nu begrijpen zij mijn verhalen straks natuurlijk ook een stuk beter!
Nu ben ik inmiddels alweer 3 dagen terug in Tamale en eigenlijk is hier niet zoveel veranderd. Mijn gastgezin was erg blij om me weer te zien en ze hebben me heel hartelijk verwelkomt. Vrijdag ben ik alweer even naar mijn werk geweest om bij te kletsen met Samed en gisteren en vandaag (weekend) ben ik naar het zwembad geweest, want het is te heet om iets anders te doen. Ik geloof dat nu zo'n 38-39 graden is, en dat schijnt alleen nog maar warmer te worden. Ik heb het echt nog nooit zo warm gehad. Ik doe alles dus maar heel rustig aan, want anders is het gewoon niet vol te houden.
De tijd begint nu voor mij ook erg op te schieten. Zoals het er nu voorstaat heb ik nog maar 3,5 week in Tamale. Ik heb er nog over zitten denken om te verlengen met een paar weken, maar dat zou betekenen dat ik mijn ticket weer moet verzetten (heb ik natuurlijk al een keer gedaan), en misschien is het nu ook wel goed geweest. Van de andere kant vind ik het wel echt ontzettend jammer om Ghana te moeten verlaten, want ik heb echt een hele mooie tijd gehad hier. Ik had aan het begin van mijn verblijf zeker niet gedacht dat ik dit nog ooit zou zeggen! Ik ben heel blij dat ik toen niet opgegeven heb en toch gebleven ben.
Met deze wijze woorden sluit ik mijn berichtje voor deze keer weer af. Foto's probeer ik zo snel mogelijk te plaatsen. Ik heb er een hele hoop, maar ik moet even kijken hoe snel het internet is, anders duurt het een eeuwigheid voordat ze erop staan. Jullie zien ze vanzelf wel verschijnen!
Liefs,
Noortje
Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje dacht ik zo. Ik merk dat ik steeds minder schrijf, zal proberen het de laatste tijd toch nog regelmatig te blijven doen.. Ik ben inmiddels weer terug in Tamale, home sweet home! Papa en mama zijn woensdagavond om half 12 terug naar Nederland gevlogen. Het was raar om ze gedag te zeggen, maar het was lang niet zo moeilijk als het afscheid in Nederland. Ik ben nu natuurlijk in een voor mij inmiddels vertrouwde omgeving en ik had ook echt wel weer zin om iedereen in Tamale weer te zien.
Maar het reizen was ook echt super leuk! Papa en mama zijn op woensdag 6 februari in Tamale aangekomen. Daar zijn we eerst 2 dagen bij mijn gastgezin gebleven. Ze werden heel enthousiast begroet door mijn gastmoeder, die ze om de hals vloog bij binnenkomst. Vanuit Tamale zijn we in het weekend naar Mole National Park gegaan. Ik was hier in november al eens geweest, maar deze keer hebben we veel meer dieren gezien! 18 Olifanten die aan het baden waren, en een olifant die zowat voor de deur van ons hotel stond op zoek naar eten. Echt heel mooi om te zien. Als je in het zwembad lag zag je overal apen om je heen springen. Is toch heel wat anders als in de dierentuin! Vanuit Mole zijn we nog 2 dagen teruggegaan naar Tamale en mijn gastgezin. Dinsdag hebben papa en mama 3 projecten van de WSF bezocht. Zoals papa al schreef heeft hij daar als 'oude, wijze man' adviezen gegeven aan de vrouwen. Ze waren erg onder de indruk! Samed vertelde mij afgelopen vrijdag dat ze het nu nog steeds over ons bezoek hadden, en dat ze al wilden weten wanneer papa en mama weer naar Ghana kwamen! Wel heel grappig om te zien dat voor mij veel dingen in die dorpjes al 'normaal' zijn, terwijl papa en mama zoveel nieuwe indrukken op doen. De armoede is daar nog groter dan in de stad, en dat is ook wel duidelijk te merken. Natuurlijk doet het mij ook nog steeds heel veel, maar op de een of andere manier went het wel een beetje. Bij het afscheid in Tamale kregen papa en mama traditionele Ghanese kleding cadeau, waar ze natuurlijk wel even mee op de foto moesten! Zal proberen om zo snel mogelijk foto's te plaatsen, want dit mooie plaatje wil ik jullie natuurlijk niet onthouden! Op de laatste avond in Tamale hebben we mijn gastgezin mee uit eten genomen, wat ze volgens mij wel leuk vonden. Ik vind dat altijd een beetje lastig inschatten, omdat ze het nooit met zoveel woorden zeggen. Ik vond het in ieder geval wel leuk!
Vanuit Tamale zijn we op woensdag 13 februari doorgegaan naar Kumasi. In Kumasi hebben we onder andere het cultural center en de markt bezocht. De markt in Kumasi is de grootste van West Afrika, en dat was te merken. Het was een waar doolhof voor ons. Na anderhalf zoeken hadden we dan gelukkig de uitgang gevonden! De volgende dag zijn we naar lake Bosumtwi gegaan, waar ik rond de kerst al geweest was met andere vrijwilligers. Het was nog even mooi als de vorige keer! Heel toevallig waren Mieke en Joanne ook daar, zij waren aan het reizen voordat ze terug naar Nederland vlogen. Ik had al afscheid van ze genomen, dus vond het super leuk om ze daar nog een keer te zien! De volgende dag kwamen Musah van Norghavo en Ingeborg ook nog, dus dat was helemaal leuk.
Maandag zijn we toen vertrokken naar Butre, een klein vissersplaatsje met een super mooi strand. Het guesthouse waar we verbleven was echt net een paradijsje. De golven waren net te hoog om te zwemmen, maar ik heb me toch prima vermaakt op het strand! Vanuit Butre hebben we de slavenforten in Elmina en Cape Coast bezocht. Heel indrukwekkend om dat te zien en om te horen wat een grote rol de Nederlanders in de slavernij in Ghana hebben gespeeld. Dit is volgens mij iets wat heel veel Nederlanders helemaal niet weten. Je ziet daar ook overal Nederlandse teksten en er is ook een Nederlands kerkhof. Als je in de kamer van 'no return' staat moet je echt wel even slikken. In deze kamer werden de slaven vervoert naar andere delen van de wereld of stierven ze. Dit is een deel van de Nederlandse geschiedenis waar we zeker niet trots op hoeven te zijn.
Vanuit Butre zijn we ook nog naar Nzulezo geweest, een dorpje wat helemaal op het water is gebouwd. Erg leuk om te zien.
Vanuit Butre zijn we verder gereisd naar Ada Foah in de Volta Region. Op de heenweg zijn we in Kakum National Park gestopt, waar we de canopy walk hebben gedaan over hoge touwbruggen. Mama was een klein beetje bang dat ze last zou krijgen van haar hoogtevrees, maar ze is keurig begeleidt door de vrouwelijke gids daar, die haar geen moment uit het oog verloor. We hebben helaas weinig tot geen dieren gezien, maar de natuur alleen al maakte het zeker de moeite waard. In Ada Foah hebben we onder andere de lagune bezocht en zijn we naar een wat deprimerende 'dierentuin' (het waren nauwelijks meer dan 4 hokken) geweest om naar een reusachtige pyton te kijken.
De laatste dagen hebben we doorgebracht in Anamabo Beach, waar we in een heerlijk resort aan het strand zaten. Ik heb leren bodyboarden, echt leuk! Ook zijn we vanuit Anamabo nog een keer naar Cape Coast geweest.
Al met al hebben we ons dus prima vermaakt! Het was voor mij erg prettig om mensen uit mijn omgeving thuis te kunnen laten zien hoe ik hier leef en wat ik hier doe. Nu begrijpen zij mijn verhalen straks natuurlijk ook een stuk beter!
Nu ben ik inmiddels alweer 3 dagen terug in Tamale en eigenlijk is hier niet zoveel veranderd. Mijn gastgezin was erg blij om me weer te zien en ze hebben me heel hartelijk verwelkomt. Vrijdag ben ik alweer even naar mijn werk geweest om bij te kletsen met Samed en gisteren en vandaag (weekend) ben ik naar het zwembad geweest, want het is te heet om iets anders te doen. Ik geloof dat nu zo'n 38-39 graden is, en dat schijnt alleen nog maar warmer te worden. Ik heb het echt nog nooit zo warm gehad. Ik doe alles dus maar heel rustig aan, want anders is het gewoon niet vol te houden.
De tijd begint nu voor mij ook erg op te schieten. Zoals het er nu voorstaat heb ik nog maar 3,5 week in Tamale. Ik heb er nog over zitten denken om te verlengen met een paar weken, maar dat zou betekenen dat ik mijn ticket weer moet verzetten (heb ik natuurlijk al een keer gedaan), en misschien is het nu ook wel goed geweest. Van de andere kant vind ik het wel echt ontzettend jammer om Ghana te moeten verlaten, want ik heb echt een hele mooie tijd gehad hier. Ik had aan het begin van mijn verblijf zeker niet gedacht dat ik dit nog ooit zou zeggen! Ik ben heel blij dat ik toen niet opgegeven heb en toch gebleven ben.
Met deze wijze woorden sluit ik mijn berichtje voor deze keer weer af. Foto's probeer ik zo snel mogelijk te plaatsen. Ik heb er een hele hoop, maar ik moet even kijken hoe snel het internet is, anders duurt het een eeuwigheid voordat ze erop staan. Jullie zien ze vanzelf wel verschijnen!
Liefs,
Noortje
-
02 Maart 2008 - 18:23
Ria:
hallo Noortje, het is zondagavond en ik zit voor de computer mjn vergadering voor morgen voor te bereiden.Ik vond je bericht. Het is altijd leuk je verhaal te lezen.Jan heeft gisteren je moeder gesproken en het een en ander over hun reis gehoord.Je tijd schiet nu op.
Nog fijne laatste weken in Ghana. Dit avontuur zul je niet gauw vergeten.
Groetjes, ook van Jan,Ria. -
02 Maart 2008 - 18:28
Anne:
Hoi Noortje,
Het zullen nog heel bijzondere, indrukwekkende laatste weken worden in Ghana.
Sluit het goed af en we zien je snel weer in Uden.
Liefs,
Anne, Hans
Inez en Avril. -
02 Maart 2008 - 18:54
Kyra:
Lieve Noortje,
bedankt voor je berichtje.
Klinkt echt leuk, al die dingen die je met je ouders hebt gedaan.
Ik ben ook blij om te lezen dat je het daar zo naar je zin bent gaan hebben.
Hier gaat alles goed, wel hebben Willem en ik het erg druk met school.
Ik ben benieuwd naar je foto's!
Tot over ongeveer 3,5 week dan!
Liefs, Kyra. -
03 Maart 2008 - 11:58
Jori:
Ha Noortje,
Leuk om te lezen wat je allemaal hebt gedaan met je ouders. Ik ben ook erg benieuwd naar de foto's. Nog een paar hele fijne weken!
Liefs Jori -
03 Maart 2008 - 15:35
Lilian:
Hallo Noortje,
Je ouders zijn inmiddels thuis! We hebben met je vader een hele tijd gekletst over hun verblijf bij jou in Ghana. Hij was super trots op jou! En ze hebben een geweldige tijd bij je gehad. Jullie hebben veel gezien en beleefd.Hij vertelde dat hij opnieuw afscheid van je nemen moeilijk vond en vertelde ook dat je misschien wel langer in Ghana bleef! Eerst kon je moeilijk aarden en nu kun je er niet meer weg komen...!!! Wat een verandering! Goed teken dat je je er echt goed thuis bent gaan voelen. Maar je vrienden in Nederland zullen je toch wel weer een keer terug willen zien! Geniet in iedergeval van je afsluitende periode en we horen wel wanneer je je terugreis gaat beginnen. Hopelijk verloopt die voorspoediger dan die van je ouders, zij hadden nogal wat vertraging onderweg. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze veilig aangekomen zijn. Je vader is een echte pensionado geworden, want hij zit nu al weer in de sneeuw in Oostenrijk. De bofkont! Lotje en Bommel zullen blij zijn dat je moeder thuis is gebleven. Ze werden op het laatst zo aanhankelijk naar Jos en mij. Lotje liep als ik bij jullie geweest was helemaal mee naar onze voordeur en kwam zelfs soms spontaan naar ons huis. Ook Bommel liet zich voorzichtig aaien. Ze hadden dus duidelijk behoefte aan aandacht. En die krijgen ze nu dus volledig van je moeder.
Veel groetjes en tot schrijfs,
Jos, Lilian, Saskia en Sabine -
03 Maart 2008 - 15:59
Annelies:
Hoi Noortje,
Erg leuk om jouw verhalen te lezen in Ghana. Ik ben alweer een tijdje terug in Nederland en alweer helemaal gewend aan het leven hier. De tijd in Ghana lijkt dan gewoon alweer lang geleden. Maar als ik dan verhalen lees van andere vrijwilligers die er nog wel zitten, ben ik toch wel een beteje jaloers, zou best wel even terug willen. Gelukkig heb ik wel nog steeds contact met enkele Ghaneze vrienden en mijn gastfamilie. Leuk dat je ouders zijn geweest, ik vond dat zelf ook heel gaaf toen ze bij mij langskwamen en ik ze alles kon laten zien.
Ik had inderdaad niet gedacht dat je je reis nog zou willen verlengen als ik terugdenk aan hoe je er in het begin dat je er was over dacht:)
Wie weet tot ziens in Nederland. Geniet nog van je laatste weken daar!
Liefs,
Annelies -
04 Maart 2008 - 06:54
Werner & Oda:
Hoi Noortje, so, du bist also wieder fleissig am arbeiten, nachdem pa und ma wieder richtung holland geflogen sind. Bin schon neugierig wie Wim in der ghanesischen kleidung aussieht wenn er in Uden spazierngeht.... Für die letzten wochen wünschen wir dir noch viel erfolg und spass an der arbeit, genisse die zeit die dir in ghana noch bleibt! Noortje, wir sehen uns hoffentlich im mai in uden! Alles liebe
Werner & Oda
-
04 Maart 2008 - 07:27
Mieke:
He die Noortje! Weer terug in het vertrouwde Tamale dus. Ik wordt echt wel jaloers als ik zo je verhalen lees. Het weerzien met iedereen hier in Nederland was echt heel erg leuk, maar begon Ghana te missen (had ik niet verwacht). Moet zeggen dat het mij echt wel tegen valt om de draad hier weer op te pakken, maar we doen ons best. Dus... geniet ervan nu je er nog bent, want de clichees zijn waar.
Succes nog!
xx -
07 Maart 2008 - 15:42
Arusha:
Hey Noortje,
Wat fijn te horen dat je je nu helemaal thuis voelt in Ghana. En ook heerlijk dat je dit met je ouders hebt mogen delen! Jullie hebben vast een fijne tijd met elkaar gehad.
Geniet nog van je laatste weken! Als je in NL bent spreken we weer gauw een keer af.
Liefs,
Arusha -
10 Maart 2008 - 08:15
Silke:
Hoi Noortje,
Super leuk om je verhaal te lezen. De foto's zijn ook erg mooi. Ik heb het nu erg druk met vakmanschap. Volgende week moet ik het inleveren en daarna zal ik je weer mailen! Geniet ervan en tot snel.
Liefs,
Silke -
12 Maart 2008 - 12:24
Esther:
Heeey Noortje,
Wat heb je 'n toffe rondreis gemaakt met je ouders! Leuk om te lezen dat je er zelfs tegenop ziet om straks weg te gaan, terwijl het 'n aantal maandjes geleden heel anders was he ;) Ik zou graag in jouw schoenen staan op dit moment. Nu denk ik met heimwee terug aan het relaxte leventje in Tamale. Geniet er nog maar flink van, want als je eenmaal terug bent is alles écht voorbij.
Veel liefs,
Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
