Nijlpaarden gespot en overnacht in een boomhut..

Lieve allemaal,

Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje dacht ik zo.. Het lijkt wel alsof ik het de laatste tijd steeds drukker krijg. Je kunt hier ook zo weinig op een dag doen, aangezien de dag hier om 6 uur 's avonds alweer afgelopen is..

Maar goed, ik zal eerst beginnen te vertellen over het vorige weekend (niet afgelopen weekend dus). Ik ben namelijk weer een weekendje weg geweest! We zijn met 4 andere vrijwilligers naar Wa geweest, ongeveer 6 uur met de bus vanuit Tamale. Zaterochtend heel vroeg zijn we vertrokken. In Wa hebben we in een hotel geslapen (vrij luxe) en 's avonds zijn we heeeeerlijk uiteten geweest in een restaurant. Ik had kip cordon bleu met friet op, hmmm.. Op zondag zijn we naar Wechiau geweest. De wijze waarop we hier zijn gekomen is alleen al heel bijzonder.. We zijn in een truck gepropt met zo'n 20 andere mensen, en zo'n 6 mensen op het dak. Af en toe dacht ik echt dat we om zouden slaan, zo scheef hingen we af en toe. Maar na 2,5 uur hobbelen kwamen we gelukkig veilig in Wechiau aan. Hier is de op 1 na grootste populatie van nijlpaarden te vinden in Ghana. Ik geloof dat er zo'n 50 zitten. We zijn met een kano de rivier op gegaan, en we hebben 4 nijlpaarden erg goed kunnen zien. Was echt heel erg gaaf! Ze zaten vlakbij een steen, en de kleinste klom er een paar keer op, zodat we hem echt goed konden zien. Helaas konden we niet heel dichtbij komen, omdat ze anders zouden schrikken van ons en onder water zouden duiken. Het schijnt dat ze alleen 's avonds het water uit komen om op zoek te gaan naar eten en dat ze overdag de hele dag in het water blijven. En dat terwijl ze niet eens kunnen zwemmen! En wisten jullie dat nijlpaarden de gevaarlijkste dieren ter wereld zijn? Heb ik me laten vertellen tenminste.. Hoe dan ook, het was heel erg gaaf! 's Avonds hebben we zelf gekookt, aangezien we zo in de middle of nowhere zaten dat er nergens een eetgelegenheid of zoiets was. We hadden een gids mee, en die heeft ons geholpen om te koken. De ingredienten hadden we van tevoren zelf gekocht. Spaghetti is het geworden, nog best goed gelukt al zeg ik het zelf! De nacht hebben we doorgebracht in een boomhut, vlakboven de rivier. Echt een hele bijzondere ervaring. 's Ochtends word je wakker van de oerwoudgeluiden en het kabbelende water, dat is nog eens ontspannen de dag beginnen! Wel behoorlijk primitief allemaal, dus 1 nachtje vond ik ook wel weer genoeg (dat zullen de mensen die mij goed kennen niet verbazen denk ik, haha). De laatste nacht vond onze weekendtrip hebben we weer in hetzelfde hotel geslapen als de eerste nacht, en natuurlijk ook weer bij hetzelfde restaurant gegeten! Deze keer had ik pizza op, ook heerlijk! Dinsdagochtend vroeg zijn we weer naar Tamale vertrokken.

Woensdag ben ik maar weer eens begonnen met werken, aangezien ik daar toch eigenlijk voor hier ben! Overigens had ik mijn baas voor ik het weekendje weg ging niet eens ingelicht dat ik wegging, aangezien ik hem al een paar dagen niet gezien had. Ik belde hem maandag dat ik die dag niet zou komen. 'Nee, dat was prima, hij zag me woensdag wel weer'. Zo makkelijk gaat dat hier. Woensdag ben ik met m'n baas naar Langa geweest, een dorpje in de buurt van Tamale. Achterop de motor bij m'n baas, onderweg bijna 2 keer gevallen. Zonder helm, dus af en toe was ik wel een beetje bang. Want stel dat er iets gebeurd, dan lig je daar wel te kijken in the middle of nowhere. Maar ook nu gelukkig weer veilig aangekomen. De meeting die we hadden was bedoeld om te kijken hoe het nu met de vrouwen gaat (een deel van hen heeft al eerder een microkrediet ontvangen) en om te bespreken wanneer we hen een training kunnen geven. Dit is een vervolgtraining op een training van businessmanagement die ze al eerder hebben gekregen. Aanstaande woensdag gaan we weer terug om deze training te geven. Als het goed is mag ik deze training ook mee geven. Hoe dat precies in zijn werk zal gaan weet ik nog niet, aangezien de vrouwen alleen maar Dagbani spreken. Maar goed, dat zien we wel weer!

Aankomend weekend ga ik waarschijnlijk met mijn baas naar Damongo, waar we ook een project van de WSF hebben zitten. We gaan dan een soort evaluatie houden om te kijken hoe het met deze vrouwen gaat. Maar of het ook echt aankomend weekend zal zijn is nog even afwachten, aangezien ik nog steeds geen duidelijk antwoord van mijn baas heb gekregen. Ik zal dan in ieder geval vrijdag vertrekken en zondag weer terugkomen. Ik hoop dat het een beetje leuk zal zijn, het hele weekend samen met mijn baas. Het is af en toe een flapdrol, maar meestal is hij toch wel aardig!

Dit weekend heb ik lekker rustig aangedaan. Op zaterdag heb ik mijn kleren gewassen en mijn kamer een beetje opgeruimd. 's Middags ben ik even bij Mieke haar gastgezin langs geweest, zij had samen met Joanne pannenkoeken gebakken. Erg lekker! Hierna nog even in de stad wat gedronken. Zondag (gisteren) ben ik eerst naar de kerk geweest en 's middags lekker gezwommen bij het zwembad. Beetje jammer alleen dat het zwembad helemaal propvol zat met Ghanezen, en vooral dat deze Ghanezen totaal niet opletten en zo tegen je aan zwemmen of bovenop je springen. Maar goed, ik probeer er toch maar van te genieten, vooral als ik bedenk dat het in Nederland nu een heel stuk kouder is! Trouwens, vandaag is het ook echt 'koud' hier. Ik hoorde vanmorgen op het weerbericht dat het maar 29 graden zou worden, en dat is echt niet veel als je bedenkt dat het hier meestal zo'n 36 a 37 graden is. Ik merkte het vanmorgen al meteen toen ik naar buiten ging. Ik had zelfs een beetje kippenvel!

Verder gaat het hier eigenlijk wel een beetje zijn gangetje allemaal.. Met mijn gastmoeder kan ik nu steeds betere gesprekken voeren, erg leuk. Gisteren hadden we het over trouwen en kinderen krijgen, over verzekeringen en over werken. En over gastvrijheid in Nederland. Mijn moeder dacht dat je in Nederland als je bij iemand op bezoek gaat je eigen eten en drinken mee moest nemen, omdat je anders niks krijgt! Heb haar toch maar even uitgelegd dat dat toch niet zo is, in ieder geval niet bij de mensen die ik ken! Ook hadden we het ook over de luxe die we in Nederland hebben. Ik vertelde haar dat wij bijna nooit met de hand wassen, omdat we hier machines voor hebben. Mijn gastvader was gisteren aan het strijken (dat doet hij bijna altijd) en ze dachten dat we in Nederland ook hiervoor een machine hadden. Ze vonden het raar dat wij dit ook gewoon met een strijkijzer doen. Toch grappig, wat voor ideeen ze over Nederland en Europa hebben.

Zaterdag heb ik trouwens voor het eerst Banku gegeten, een typisch Ghanees gerecht. Het is een soort deegbal, gemaakt van cassave en mais. Je maakt dan kleine balletjes van het deeg, en doopt dat in een soort soepje. Het soepje was wel lekker, maar het deeg is een beetje zurig. Je moet er dan eigenlijk ook niet op kauwen, maar de balletjes in 1 keer doorslikken. Dat vergt wel even wat oefening! Ik kan niet zeggen dat ik er nu helemaal kapot van was, maar wie weet.. Oefening baart kunst. Misschien vind ik het straks wel helemaal geweldig als ik hier wegga! Al denk ik dat ik dan ook wel weer heel erg blij ben als ik al dat lekkere Nederlandse eten weer kan proeven..

Aankomende woensdag kan ik wel lekker pepernoten gaan eten, want aangezien het dan 5 december is gaan we met de andere vrijwilligers surprise houden.. We kopen allemaal 2 cadeautjes en doen dan een dobbelspel (maar vast niet zo'n mooie als jij hebt gemaakt Jenna!) Ik heb er wel zin in, al is het moeilijk voor te stellen dat het nu Sinterklaastijd is. Het klopt gewoon niet, Sinterklaas in de warmte. Net als Kerst trouwens. Nu het december is zijn ze hier vrolijk begonnen met kerstmuziek draaien de hele dag door.. Ik word nu 's morgens wakker met het melodietje van Jingle Bells. Het echte kerstgevoel zal hier wel uit blijven denk ik, net als vorig jaar in Gambia. Al was het toen toch nog wel anders, omdat we toen lekker op vakantie waren. Nu ga ik kerst vieren met mijn gastgezin. Ben benieuwd hoe dat is! Zoals ik het van mijn gastmoeder gegrepen heb gaan we op kerstavond naar de kerk, en met kerst gaan we dan met de hele familie bij elkaar zitten en veel eten. Beetje hetzelfde als in Nederland dus! Alleen gaan ze hier een geit slachten, dus dat is nog wel even wat anders, haha! Hoop maar dat ik dat niet hoef te zien. Met oud en nieuw gaan ze trouwens ook naar de kerk. Het geloof is hier ontzettend belangrijk. Volgend jaar vier ik Kerst toch maar weer lekker in de kou!

Al met al gaat het dus best goed met me. Heimwee heb ik nog steeds wel last van, al is het minder dan in het begin. Ik vind wel dat de tijd erg snel gaat, als ik bedenk dat ik woensdag alweer 5 weken in Ghana ben.. Ik verheug me er heel erg op dat papa en mama komen in januari, lekker even vakantie houden, even luxe.. Heerlijk! En natuurlijk wat meer van het land zien! Lichamelijk voel ik me iets minder goed, hoewel het op het moment wel weer gaat. Maar vorige week ben ik 2 dagen echt best ziek geweest, compleet met overgeven enzovoort (zal jullie de verdere details besparen). Ik heb een malariatest gedaan, maar die was negatief. Op zich wel fijn natuurlijk! Maar goed, het is gewoon zo dat je hier altijd wel iets hebt, een beetje hoofdpijn, beetje buikpijn, moe.. Zal wel alles bij elkaar zijn: het klimaat, het eten, de omgeving.. Maar voor nu gaat het weer redelijk goed, dus ik hou gewoon de moed erin! Ik hoor van de andere vrijwilligers dat zij precies hetzelfde hebben, dus het zal er wel bij horen..

Ik wil verder iedereen bedanken voor de lieve en leuke reacties, echt fijn! Moeten jullie vooral blijven doen, doet me echt goed! Susan: je vroeg me wat me het meeste is meegevallen aan de bevolking en het meest is tegengevallen.. Het meeste meegevallen is ongetwijfeld de vriendelijkheid van de mensen, de behulpzaamheid. En het meeste tegengevallen.. Ik denk dat dat toch het cultuurverschil is, dat je elkaar soms gewoon niet begrijpt, omdat je zo verschillend over dingen denkt. Dat is soms wel eens frustrerend. En de humor van de Ghanezen, want humor hebben ze niet (vinden wij Nederlanders dan, haha). Maar het zijn over het algemeen ontzettend leuke en lieve mensen, uitzonderingen natuurlijk daargelaten.

Ik hoop dat in Nederland alles goed gaat, en dat jullie allemaal gaan genieten van de gezellige decembermaand.

Foto's volgen zo snel mogelijk! Ik ga me nu maar eens haasten naar mijn werk, ik ben al bijna een half uur te laat.. Ik word al een echte Ghanees!

Liefs,
Noortje