Begonnen met werken!
Door: Noortje
Blijf op de hoogte en volg Noortje
20 November 2007 | Ghana, Tamale
Hallo allemaal,
Inmiddels is het alweer ruim een week geleden dat ik een berichtje op mijn site heb gezet, en ik kan zeggen dat het nu gelukkig een stuk beter met me gaat! Ik heb zeker nog regelmatig mijn dipmomenten, dat ik echt denk 'wat doe ik hier'? Maar er komen nu ook steeds meer momenten dat ik het echt leuk begin te vinden! Dit is gewoon een unieke ervaring, en ik moet maar eens beginnen ervan te gaan genieten! Ik moet zeggen dat jullie lieve berichtjes hierbij wel heel erg hebben geholpen, dus bedankt daarvoor! Mogen jullie trouwens wel gewoon mee doorgaan hoor, haha!
Inmiddels ben ik langzaam maar zeker begonnen met werken! Ik werk nu 's ochtends bij de Woman Service Foundation en 's middags bij het Resource Center. Iedere dinsdag en woensdag is het dus de bedoeling dat we voor de WSF een dorpje gaan bezoeken om businessplannen te bespreken met verschillende vrouwen. Vanmorgen zouden we eigenlijk ook gaan, maar aangezien mijn baas Samed een begrafenis had kon dat helaas niet doorgaan. Ben ik daarom vanmorgen bij mijn collega Mussah achterop de brommer gekropen om dit te vertellen tegen de vrouwen. 'Gelukkig' waren er toch 3 van de 5 niet op komen dagen, dus een heel groot probleem was het niet. Dat is niks hier trouwens, een groot probleem. Op de terugweg heeft Musah met me de 'toeristische' route gegeven. Ik kwam op plaatsen van de stad waar ik nog helemaal niet geweest was, erg leuk! Ook heeft hij zijn huis laten zien. Hij woont in net zo'n lemen hutje als op de foto die ik heb geplaatst op mijn site. Morgen gaan we als het goed is een nieuw dorpje bezoeken, ik ben benieuwd! Vind het heel interessant om te zien, hoewel het soms ook best wel moeilijk is.. Ik kan er niet zo heel goed tegen om echte armoede te zien. Ik wil die mensen dan zo graag helpen, maar dat kan ik natuurlijk maar heel beperkt.. Behalve dorpjes bezoeken ben ik bij de WSF nu ook begonnen Mussah computerles te geven. Chantal, de vrijwilligster die hier voor mij zat, is daar al mee begonnen, en ik ga er nu meer verder. We hebben een boek van de computerschool hier in Tamale waar we mee oefenen. Hij doet echt heel erg zijn best, en wil heel graag leren. Echt lief om te zien. Het zijn echt de basisdingen waar je aan moet denken, zoals 'hoe zet ik een computer aan', en 'hoe typ ik een korte brief in Word'. Je moet veel geduld hebben, maar het werpt wel echt zijn vruchten af. Hij wil als hij iets beter is ook graag een certificaat gaan halen op de computerschool. Ik hoop voor hem dat dat gaat lukken! Verder heb ik gisteren mijn eerste les gegeven!! Jaja, Noortje is een juffrouw geworden! Is wel grappig, want ik heb van tevoren tegen Norghavo gezegd dat ik liever GEEN les wilde geven, en wat doe ik nu..? Maar het is wel een hele leuke afwisseling, voorals omdat het bij de WSF toch nog regelmatig voorkomt dat ik niet zoveel te doen heb. Ik geef dus les aan de kinderen van blinde ouders. Het is les op een erg laag niveau. Eerst moeten ze deze les volgen, zodat ze over 2 jaar regulier onderwijs kunnen volgen. Het lastige is echter dat ze met allerlei verschillende leeftijden in 1 klas zitten. Ik denk dat het varieert van 4 tot 14 jaar. Maar goed, ik heb gisteren maar een paar verhaaltjes voorgelezen, vooral de plaatjes vonden ze erg leuk. Daarna heb ik de woorden die veel in dat verhaaltje voorkwamen op het bord geschreven en geprobeerd die ze te leren. Bij sommige kinderen lukte dit heel goed, maar de jongere kinderen hadden hier nog wel wat moeite mee. Ook heb ik nog wat rekenen gegeven! Ze gingen de sommen netjes opschrijven in hun schrift en kwamen ze toen ze ze af hadden netjes aan mij laten zien. Moet zeggen dat ik best wel onder de indruk was! Het zijn erg lieve kinderen, maar het is wel een behoorlijk zooitje ongeregeld. Ben ik een verhaaltje aan het vertellen, praten ze er soms gewoon doorheen. Of maken ze ineens ruzie om weet ik veel wat. Maar dat doen ze ook bij hun eigen lerares heb ik gezien. Vind het wel lastig om streng op te treden, ik ben helemaal niet zo streng! Jenna, heel erg bedankt voor je tips via de mail!! Als er iemand anders nog tips heeft over lesgeven, graag! Want ik ben echt een leek, en ik doe maar wat! Als is dat niet zo erg hier geloof ik..
Verder zal ik nog even iets over het afgelopen weekend vertellen. Zaterdag was het 'feest' van Norghavo, omdat ze 5 jaar bestonden. Ik zet expres feest tussen haakjes, omdat het in mijn ogen niet echt een feest was. Meer een groepsdisscussie van 4 uur! We moesten in 3 verschillende groepen gaan zitten. Een groep van vrijwilligers, van gastgezinnen en van werkplekken. Vervolgens moesten we de kansen en de moeilijkheden die zich hier voordoen met elkaar gaan bespreken. Op zich hartstikke goed natuurlijk, en er zijn ook echt wel nuttige dingen aan bod gekomen. Maar omdat wij in ons hoofd hadden dat het een soort feestje zou zijn, dachten we dat we naar een uur wel klaar zouden zijn met discussieren.. Niet dus!! Maar het eten was gelukkig wel lekker! Een aantal vrijwilligers ging erna met elkaar nog iets drinken, maar ik was met mijn gastmoeder, en die wilde graag naar huis toe. Vond het ook een beetje vervelend om haar alleen naar huis te laten gaan, dus ben lekker met haar mee gegaan. Zondag had ik nog een feestje, 2 gastzusjes van Joanne vierden hun verjaardag. We hebben pannenkoeken gebakken en spaghetti gekookt. Behalve de vrijwilligers waren er maar erg weinig mensen op het feestje, dat was wel een beetje sneu. Maar we hebben het toch geprobeerd gezellig te maken! Beetje jammer alleen, dat de volgende dag iederen last van zijn buik had door de pannenkoeken..
In mijn gastgezin gaat nog steeds alles goed, alleen begin ik me af en toe wel een beetje te irriteren aan mijn zusje. Ze is echt ontzettend lief, maar ze vliegt me al om de hals als ik nog maar met 1 voet binnen sta en ze volgt me echt overal naartoe. Ook wil ze voortdurend aan mijn spullen zitten en ik hoef maar ergens heen te gaan of ze vraagt 'wil je iets voor me meenemen?' Beetje irritant wordt dat. Ik heb er haar nu maar eens streng op gaan gesproken en ik geloof wel dat dat heeft geholpen. Anders ga ik het nog even met mijn gastmoeder bespreken. Deze wil me trouwens Twi gaan leren, zodat ik hun kan verstaan als ze onderling met elkaar praten. Volgens haar moet dat makkelijk kunnen in een paar maanden, maar ik vraag het me af.. De taal lijkt totaal niet op de onze! Maar ik doe mijn best! Ik wil binnenkort ook een Ghanese jurk laten maken en mijn gastmoeder heeft al een stof uitgezocht. Vind hem eigenlijk niet zo heel mooi, maar durf dit niet zo goed te zeggen. Denk dat ik hem toch maar laat maken, dan zoek ik daarna zelf nog wel een keer een stofje uit en laat ik er nog 1 maken. Voor mij als echte shopahollic is dit niet zo'n probleem natuurlijk!
Wat ik nu trouwens wel echt begin te missen is het Nederlandse eten. Oh, wat heb ik soms zin in een lekkere frikandel of een kaassoufle! Of lekkere boerenkool, hmm.. Hier eet ik heel vaak rijst of yam. Yam is een soort aardappel. Je kunt het gekookt eten of gebakken. Gebakken is vooral erg lekker, smaakt wel een beetje als frietjes! Alleen zijn het dan veel dikkere brokken. Ik krijg er dan vaak een soort stew bij, gemaakt van tomaten, paprika en peper volgens mij. Of bonen, die eten ze hier ook heel veel. En gebakken banaan, erg lekker! Rare dingen zoals sprinkhanen hoef ik gelukkig niet te eten! Alleen wat meer afwisseling zou wel prettig zijn. Soms denk ik echt' alweer rijst'? Maar ik moet zeggen dat mijn gastmoeder echt lekker kookt, en ook echt rekening met me houdt. Meestal eet ik nog niet met hun mee, omdat ze denkt dat mijn maag de echte Afrikaanse maaltijden zoals Banku, TZ en Fufu nog niet aan zal kunnen. Zou ze best eens gelijk in kunnen hebben!
Met mijn gezondheid gaat het gelukkig tot nu toe best wel goed, alleen heb ik laatste dagen wel veel last van hoofdpijn. Ik denk een cominatie van de hitte en de sleche slaap, want echt heel goed slaap ik hier niet. Hoewel ik nu sinds een paar dagen een ventilator op mijn kamer heb, is het nog steeds ontzettend warm 's nachts. Het is denk ik zeker niet kouder dan 25 graden. Daar komt dan nog eens bij dat er iedere nacht wel tientallen geiten onder mijn raam staan te blaten, plus het feit dat de moskee vlakbij ons huis om 5 uur begint met het ochtendgebed.. Ik heb oordopjes mee, maar die vind ik ook niet zo fijn slapen. Ach ja, ik raak er vast vanzelf wel aan gewend! Moet zeggen dat ik ook al aardig begin te wennen aan het wassen met een emmertje water. Valt best wel mee eigenlijk. Alleen je haren wassen is soms wat lastiger, maar ook dat begin ik te leren. Het gaat alleen wat langzamer allemaal, maar dat gaat imners alles hier. Ik droom alleen soms wel van een lekker bad nemen, heerlijk! Toch heb ik volgens mij nog best een rijk gastgezin vergeleken met sommige andere vrijwilligers. Ik woon blijkbaar in de 'villawijk' van Tamale, haha! Zo verkeerd heb ik het dus nog niet getroffen. Morgenavond gaan we trouwens eten bij Viktor, een jongen die hier stage loopt bij het World Food Program. Hij woont in een soort studentenhuis, ben benieuwd hoe dat is. Is denk ik wel heel anders dan wanneer je bij een gastgezin woont.
Misschien ga ik van het weekend nog een weekendje weg, maar dat weet ik nog zeker. Een paar andere vrijwilligers gaan wel, omdat zij het vorige weekendje naar Mole niet mee zijn geweest. Ik heb op zich wel zin om te gaan, maar het is wel snel na mijn andere weekendje weg. Maar van de andere kant, ik zit hier natuurlijk wel voor mijn plezier! Ik moet alleen wel zorgen dat ik nog iets te zien heb als ik met papa en mama ga reizen! Maar dat zal vast wel goedkomen!
Nou, het is een heel verhaal geworden ondertussen volgens mij, dus zal zo maar eens proberen om er een eind aan te maken. Ben echt blij te kunnen zeggen dat het stuk beter met me gaat als tijdens het vorige berichtje. Toch weet ik wel dat ik Nederland echt super begin te waarderen nu ik in Ghana zit. Mijn verblijf hier zet me echt aan tot nadenken over mijn leventje in Nederland. Soms ben ik heel blij dat ik het zo goed heb, maar soms voel ik me er ook wel schuldig over. Het is soms lastig om mee om te gaan. Ik ben in ieder geval wel vast besloten om hier te gaan genieten van alles wat ik meemaak, want het is gewoon zonde om dat niet te doen. Wel kom ik zeer waarschijnlijk wat eerder naar huis dan gepland. Ik denk dat 3 maanden vrijwilligerswerk lang genoeg is voor mij is. Dan kan ik lekker met papa en mama mee gaan rondreizen en daarna met hun mee terug. Jullie kunnen me dus waarschijnlijk in februari ergens alweer verwelkomen! De exacte datum zal ik nog doorgeven als ik die weet.
Ik zal snel proberen er nog wat foto's op te zetten. Ben daar nu een beetje mee aan het oefenen, want wist eigenlijk niet zo goed hoe dat werkte. Inmiddels heb ik de foto's die er nu opstaan een naam kunnen geven en ik geloof dat ik het nu een beetje door begin te krijgen! Voor iedereen die mij een smsje stuurt, ik kan helaas niet terug smsen naar Nederland.. Dit kan wel met mijn Nederlandse nummer, maar dit is echt heel erg duur. Vandaar dus dat ik dat zo weinig mogelijk doe. Misschien koop ik binnenkort nog een andere simkaart om te proberen of dat netwerk beter is, maar dan krijg ik ook weer een nieuw nummer, en dat is erg lastig. Maar goed, dat laat ik tegen die tijd wel weten.
Ik hoop dat alles in Nederland ook goed gaat. Wat ik van iedereen hoor is het er ontzettend koud.. Maar het zal vast wel een gezellige tijd zijn nu, zo met Sinterklaas enzo! Ik vind het heel leuk om van jullie te blijven horen!
Tot snel!
Liefs,
Noortje
Inmiddels is het alweer ruim een week geleden dat ik een berichtje op mijn site heb gezet, en ik kan zeggen dat het nu gelukkig een stuk beter met me gaat! Ik heb zeker nog regelmatig mijn dipmomenten, dat ik echt denk 'wat doe ik hier'? Maar er komen nu ook steeds meer momenten dat ik het echt leuk begin te vinden! Dit is gewoon een unieke ervaring, en ik moet maar eens beginnen ervan te gaan genieten! Ik moet zeggen dat jullie lieve berichtjes hierbij wel heel erg hebben geholpen, dus bedankt daarvoor! Mogen jullie trouwens wel gewoon mee doorgaan hoor, haha!
Inmiddels ben ik langzaam maar zeker begonnen met werken! Ik werk nu 's ochtends bij de Woman Service Foundation en 's middags bij het Resource Center. Iedere dinsdag en woensdag is het dus de bedoeling dat we voor de WSF een dorpje gaan bezoeken om businessplannen te bespreken met verschillende vrouwen. Vanmorgen zouden we eigenlijk ook gaan, maar aangezien mijn baas Samed een begrafenis had kon dat helaas niet doorgaan. Ben ik daarom vanmorgen bij mijn collega Mussah achterop de brommer gekropen om dit te vertellen tegen de vrouwen. 'Gelukkig' waren er toch 3 van de 5 niet op komen dagen, dus een heel groot probleem was het niet. Dat is niks hier trouwens, een groot probleem. Op de terugweg heeft Musah met me de 'toeristische' route gegeven. Ik kwam op plaatsen van de stad waar ik nog helemaal niet geweest was, erg leuk! Ook heeft hij zijn huis laten zien. Hij woont in net zo'n lemen hutje als op de foto die ik heb geplaatst op mijn site. Morgen gaan we als het goed is een nieuw dorpje bezoeken, ik ben benieuwd! Vind het heel interessant om te zien, hoewel het soms ook best wel moeilijk is.. Ik kan er niet zo heel goed tegen om echte armoede te zien. Ik wil die mensen dan zo graag helpen, maar dat kan ik natuurlijk maar heel beperkt.. Behalve dorpjes bezoeken ben ik bij de WSF nu ook begonnen Mussah computerles te geven. Chantal, de vrijwilligster die hier voor mij zat, is daar al mee begonnen, en ik ga er nu meer verder. We hebben een boek van de computerschool hier in Tamale waar we mee oefenen. Hij doet echt heel erg zijn best, en wil heel graag leren. Echt lief om te zien. Het zijn echt de basisdingen waar je aan moet denken, zoals 'hoe zet ik een computer aan', en 'hoe typ ik een korte brief in Word'. Je moet veel geduld hebben, maar het werpt wel echt zijn vruchten af. Hij wil als hij iets beter is ook graag een certificaat gaan halen op de computerschool. Ik hoop voor hem dat dat gaat lukken! Verder heb ik gisteren mijn eerste les gegeven!! Jaja, Noortje is een juffrouw geworden! Is wel grappig, want ik heb van tevoren tegen Norghavo gezegd dat ik liever GEEN les wilde geven, en wat doe ik nu..? Maar het is wel een hele leuke afwisseling, voorals omdat het bij de WSF toch nog regelmatig voorkomt dat ik niet zoveel te doen heb. Ik geef dus les aan de kinderen van blinde ouders. Het is les op een erg laag niveau. Eerst moeten ze deze les volgen, zodat ze over 2 jaar regulier onderwijs kunnen volgen. Het lastige is echter dat ze met allerlei verschillende leeftijden in 1 klas zitten. Ik denk dat het varieert van 4 tot 14 jaar. Maar goed, ik heb gisteren maar een paar verhaaltjes voorgelezen, vooral de plaatjes vonden ze erg leuk. Daarna heb ik de woorden die veel in dat verhaaltje voorkwamen op het bord geschreven en geprobeerd die ze te leren. Bij sommige kinderen lukte dit heel goed, maar de jongere kinderen hadden hier nog wel wat moeite mee. Ook heb ik nog wat rekenen gegeven! Ze gingen de sommen netjes opschrijven in hun schrift en kwamen ze toen ze ze af hadden netjes aan mij laten zien. Moet zeggen dat ik best wel onder de indruk was! Het zijn erg lieve kinderen, maar het is wel een behoorlijk zooitje ongeregeld. Ben ik een verhaaltje aan het vertellen, praten ze er soms gewoon doorheen. Of maken ze ineens ruzie om weet ik veel wat. Maar dat doen ze ook bij hun eigen lerares heb ik gezien. Vind het wel lastig om streng op te treden, ik ben helemaal niet zo streng! Jenna, heel erg bedankt voor je tips via de mail!! Als er iemand anders nog tips heeft over lesgeven, graag! Want ik ben echt een leek, en ik doe maar wat! Als is dat niet zo erg hier geloof ik..
Verder zal ik nog even iets over het afgelopen weekend vertellen. Zaterdag was het 'feest' van Norghavo, omdat ze 5 jaar bestonden. Ik zet expres feest tussen haakjes, omdat het in mijn ogen niet echt een feest was. Meer een groepsdisscussie van 4 uur! We moesten in 3 verschillende groepen gaan zitten. Een groep van vrijwilligers, van gastgezinnen en van werkplekken. Vervolgens moesten we de kansen en de moeilijkheden die zich hier voordoen met elkaar gaan bespreken. Op zich hartstikke goed natuurlijk, en er zijn ook echt wel nuttige dingen aan bod gekomen. Maar omdat wij in ons hoofd hadden dat het een soort feestje zou zijn, dachten we dat we naar een uur wel klaar zouden zijn met discussieren.. Niet dus!! Maar het eten was gelukkig wel lekker! Een aantal vrijwilligers ging erna met elkaar nog iets drinken, maar ik was met mijn gastmoeder, en die wilde graag naar huis toe. Vond het ook een beetje vervelend om haar alleen naar huis te laten gaan, dus ben lekker met haar mee gegaan. Zondag had ik nog een feestje, 2 gastzusjes van Joanne vierden hun verjaardag. We hebben pannenkoeken gebakken en spaghetti gekookt. Behalve de vrijwilligers waren er maar erg weinig mensen op het feestje, dat was wel een beetje sneu. Maar we hebben het toch geprobeerd gezellig te maken! Beetje jammer alleen, dat de volgende dag iederen last van zijn buik had door de pannenkoeken..
In mijn gastgezin gaat nog steeds alles goed, alleen begin ik me af en toe wel een beetje te irriteren aan mijn zusje. Ze is echt ontzettend lief, maar ze vliegt me al om de hals als ik nog maar met 1 voet binnen sta en ze volgt me echt overal naartoe. Ook wil ze voortdurend aan mijn spullen zitten en ik hoef maar ergens heen te gaan of ze vraagt 'wil je iets voor me meenemen?' Beetje irritant wordt dat. Ik heb er haar nu maar eens streng op gaan gesproken en ik geloof wel dat dat heeft geholpen. Anders ga ik het nog even met mijn gastmoeder bespreken. Deze wil me trouwens Twi gaan leren, zodat ik hun kan verstaan als ze onderling met elkaar praten. Volgens haar moet dat makkelijk kunnen in een paar maanden, maar ik vraag het me af.. De taal lijkt totaal niet op de onze! Maar ik doe mijn best! Ik wil binnenkort ook een Ghanese jurk laten maken en mijn gastmoeder heeft al een stof uitgezocht. Vind hem eigenlijk niet zo heel mooi, maar durf dit niet zo goed te zeggen. Denk dat ik hem toch maar laat maken, dan zoek ik daarna zelf nog wel een keer een stofje uit en laat ik er nog 1 maken. Voor mij als echte shopahollic is dit niet zo'n probleem natuurlijk!
Wat ik nu trouwens wel echt begin te missen is het Nederlandse eten. Oh, wat heb ik soms zin in een lekkere frikandel of een kaassoufle! Of lekkere boerenkool, hmm.. Hier eet ik heel vaak rijst of yam. Yam is een soort aardappel. Je kunt het gekookt eten of gebakken. Gebakken is vooral erg lekker, smaakt wel een beetje als frietjes! Alleen zijn het dan veel dikkere brokken. Ik krijg er dan vaak een soort stew bij, gemaakt van tomaten, paprika en peper volgens mij. Of bonen, die eten ze hier ook heel veel. En gebakken banaan, erg lekker! Rare dingen zoals sprinkhanen hoef ik gelukkig niet te eten! Alleen wat meer afwisseling zou wel prettig zijn. Soms denk ik echt' alweer rijst'? Maar ik moet zeggen dat mijn gastmoeder echt lekker kookt, en ook echt rekening met me houdt. Meestal eet ik nog niet met hun mee, omdat ze denkt dat mijn maag de echte Afrikaanse maaltijden zoals Banku, TZ en Fufu nog niet aan zal kunnen. Zou ze best eens gelijk in kunnen hebben!
Met mijn gezondheid gaat het gelukkig tot nu toe best wel goed, alleen heb ik laatste dagen wel veel last van hoofdpijn. Ik denk een cominatie van de hitte en de sleche slaap, want echt heel goed slaap ik hier niet. Hoewel ik nu sinds een paar dagen een ventilator op mijn kamer heb, is het nog steeds ontzettend warm 's nachts. Het is denk ik zeker niet kouder dan 25 graden. Daar komt dan nog eens bij dat er iedere nacht wel tientallen geiten onder mijn raam staan te blaten, plus het feit dat de moskee vlakbij ons huis om 5 uur begint met het ochtendgebed.. Ik heb oordopjes mee, maar die vind ik ook niet zo fijn slapen. Ach ja, ik raak er vast vanzelf wel aan gewend! Moet zeggen dat ik ook al aardig begin te wennen aan het wassen met een emmertje water. Valt best wel mee eigenlijk. Alleen je haren wassen is soms wat lastiger, maar ook dat begin ik te leren. Het gaat alleen wat langzamer allemaal, maar dat gaat imners alles hier. Ik droom alleen soms wel van een lekker bad nemen, heerlijk! Toch heb ik volgens mij nog best een rijk gastgezin vergeleken met sommige andere vrijwilligers. Ik woon blijkbaar in de 'villawijk' van Tamale, haha! Zo verkeerd heb ik het dus nog niet getroffen. Morgenavond gaan we trouwens eten bij Viktor, een jongen die hier stage loopt bij het World Food Program. Hij woont in een soort studentenhuis, ben benieuwd hoe dat is. Is denk ik wel heel anders dan wanneer je bij een gastgezin woont.
Misschien ga ik van het weekend nog een weekendje weg, maar dat weet ik nog zeker. Een paar andere vrijwilligers gaan wel, omdat zij het vorige weekendje naar Mole niet mee zijn geweest. Ik heb op zich wel zin om te gaan, maar het is wel snel na mijn andere weekendje weg. Maar van de andere kant, ik zit hier natuurlijk wel voor mijn plezier! Ik moet alleen wel zorgen dat ik nog iets te zien heb als ik met papa en mama ga reizen! Maar dat zal vast wel goedkomen!
Nou, het is een heel verhaal geworden ondertussen volgens mij, dus zal zo maar eens proberen om er een eind aan te maken. Ben echt blij te kunnen zeggen dat het stuk beter met me gaat als tijdens het vorige berichtje. Toch weet ik wel dat ik Nederland echt super begin te waarderen nu ik in Ghana zit. Mijn verblijf hier zet me echt aan tot nadenken over mijn leventje in Nederland. Soms ben ik heel blij dat ik het zo goed heb, maar soms voel ik me er ook wel schuldig over. Het is soms lastig om mee om te gaan. Ik ben in ieder geval wel vast besloten om hier te gaan genieten van alles wat ik meemaak, want het is gewoon zonde om dat niet te doen. Wel kom ik zeer waarschijnlijk wat eerder naar huis dan gepland. Ik denk dat 3 maanden vrijwilligerswerk lang genoeg is voor mij is. Dan kan ik lekker met papa en mama mee gaan rondreizen en daarna met hun mee terug. Jullie kunnen me dus waarschijnlijk in februari ergens alweer verwelkomen! De exacte datum zal ik nog doorgeven als ik die weet.
Ik zal snel proberen er nog wat foto's op te zetten. Ben daar nu een beetje mee aan het oefenen, want wist eigenlijk niet zo goed hoe dat werkte. Inmiddels heb ik de foto's die er nu opstaan een naam kunnen geven en ik geloof dat ik het nu een beetje door begin te krijgen! Voor iedereen die mij een smsje stuurt, ik kan helaas niet terug smsen naar Nederland.. Dit kan wel met mijn Nederlandse nummer, maar dit is echt heel erg duur. Vandaar dus dat ik dat zo weinig mogelijk doe. Misschien koop ik binnenkort nog een andere simkaart om te proberen of dat netwerk beter is, maar dan krijg ik ook weer een nieuw nummer, en dat is erg lastig. Maar goed, dat laat ik tegen die tijd wel weten.
Ik hoop dat alles in Nederland ook goed gaat. Wat ik van iedereen hoor is het er ontzettend koud.. Maar het zal vast wel een gezellige tijd zijn nu, zo met Sinterklaas enzo! Ik vind het heel leuk om van jullie te blijven horen!
Tot snel!
Liefs,
Noortje
-
20 November 2007 - 17:47
Anne En Hans:
Fijn te horen dat je begint te wennen en te genieten van de dingen die je ziet en overkomen.Over een paar maanden ga je het weer missen ( de geiten onder je raam ), dus geniet van de kleine dingen.
Het is leuk je verslag te lezen en te horen wat je allemaal meemaakt en ook de dagelijkse dingen die je tegenkomt.
Een verborgen schrijvers-talent?
We willen je een fijne tijd wensen met je zwarte pieten en zien je volgend verslag tegemoet.
Liefs,
Anne en Hans -
20 November 2007 - 20:13
Susan:
Hoi Noortje,
ik vind het fijn om te lezen dat het beter met je gaat. Ik vond en vind het sowieso al een hele stap die je maakt, en kan me best voorstellen dat je vaak aan je familie denkt. Leuk is wel dat je uitstapjes maakt, dan zie je ook nog iets van de omgeving, is niet zo leuk als shoppen natuurlijk, maar wel interessant. Gelukkig ben je nu echt bezig met wat je wilde doen, mensen helpen. Ik zal regelmatig je berichten volgen en zal dan berichtjes voor je achterlaten. Succes!
ps sinds jij weg bent bij Berendsen, is onze planning weer volledig ingestort, dus we missen je nog steeds!
pps Ik ben benieuwd wat je tot nu toe het meest is tegengevallen aan de bevolking en het meest is meegevallen?
Groetjes je ex collega
Susan van de Ven -
21 November 2007 - 08:48
Silke:
Hey Noortje,
wat een leuk verhaal zeg. Als ik het lees lijkt het net of ik daar ben :-)
Trouwens nooit gedacht dat jij nog ooit les zou gaan geven. Misschien is dat je verborgen talent? Super leuk dat je die kinderen wat kan leren! Geeft veel voldoening?!
Ik heb net een lang mailtje geschreven voor je! Maar met minder spannende verhalen als van jouw!!! haha
Maar in ieder geval nog heel veel plezier, geniet ervan en we mailen!
xxx
Silke -
21 November 2007 - 13:58
Marthy:
Ha Noortje, je bericht klinkt veel positiever, ga zo door.
-
21 November 2007 - 18:47
Papa En Mama:
Lieve Noortje,
Gelukkig maar dat je een beetje begint te wennen aan je werk en het dagelijkse leven in Ghana. Je moet inderdaad niet vergeten te genieten van alles wat je nu meemaakt. Dit is echt een unieke ervaring.
Door je enthousiaste verhalen over Ghana en de Ghanezen hebben wij er erg veel zin in gekregen om jou in januari (ondanks de hitte) te bezoeken, om je gastgezin te leren kennen en om samen met jou in Ghana te gaan rondreizen.
Veel liefs van
papa en mama
-
21 November 2007 - 22:04
Arusha En Ryan:
Hoi Noortje,
Fijn dat je je stukken beter voelt. Probeer zoveel mogelijk te genieten van deze nieuwe ervaring!
Maar hoe vond je het nou om les te geven? Ik zie jou dat wel doen (is wel iets voor jou).
Wordt je nu al gek van je gastzusje :P Hahaha, dan weet je hoe ik me soms voel met mijn 2 zusjes!
Ik zal je binnenkort nog een mail sturen. Je krijgt ook de groetjes van Ryan.
Liefs,
Arusha -
22 November 2007 - 18:01
Jos, Lilian En Kids:
Hallo Noortje,
Gelukkig een positiever bericht uit het verre Ghana! Voor ons zijn jouw verhalen leuk om te lezen en omdat we zelf ook best wat gereisd hebben, ook aardig voor te stellen. Want het is een heel andere wereld, ander klimaat en vooral een heel ander tempo. Hoe maak je je trouwens verstaanbaar? Engels of ...? Wij vinden het knap dat je je zo goed aanpast aan alle gewoontes, het eten, de levensstijl. Amper privecy en ver weg van vrienden en familie en poezen!
Wij zitten in de sfeer van sinterklaas en zijn begonnen aan de surprises. Sabine kwam vandaag thuis uit groep 8 met een prachtig rapport!. Saskia zit in haar trapweek en doet het goed! Het weer is lekker momenteel in Nederland, helder fris weer. Bijna al het blad is van de bomen. Toen ik net naar buiten keek scheurde jouw Bommel net het pleintje over! Dolle kat!
Noortje, het allerbeste. Blijf gezond en probeer van alles te genieten. Hier gaat alles zijn gangetje er gebeurt niet zoveel hier als jij daar aan ervaringen op doet, dat zul je pas beseffen als je weer terug bent. Heel veel groeten van Saskia, Sabine, Jos en Lilian -
22 November 2007 - 18:14
Inez:
Hee Noortje,
Wat leuk om te horen dat het goed met je gaat en leuk dat ik zo kan lezen wat je allemaal doet! Nog een fijne tijd daar;)
xx Inez -
22 November 2007 - 21:03
Rob Van Maasakkers:
wat een verhaal. dit is de eerste keer dat ik het allemaal lees.
tot dus ver gaat het allemaal wel.
leer er veel van en jij ook hun.
tot hores
rob
-
23 November 2007 - 21:16
Fam.bevers Uden:
hoi noortje we hebben eindelijk je site gevonden we konden je niet gevonden krijgen je hebt wel een hele mooie site het is erg leuk om te zien hoe dat het met je gaat ,in het begin wel een beetje schrikken dat het allemaal toch nog niet mee viel maar gelukkig als we verder lezen gaat het toch wel weer de goede kant op ,je hebt natuurlijk echt wel de tijd nodig om even eraan te wennen.maar we zien wel als jij daar aan het werk bent dat je dat toch wel erg leuk vind om te doen en dat nog wel als juffrouw misschien als je dadelijk terugkomt dat je, je eigen nog wel aan gaat melden bij de pabo.het is ook heel fijn voor je dat je zo`n fijn gastgezin hebt met zo`n lief zusje die jou nou al niet meer kan missen.hier gaat gewoon alles zijn gangetje het is alleen hier niet zo warm als bij jou het is hier `snachts zo rond de -2graden dus geniet er maar lekker van verder wensen we je nog heel veel plezier,en we blijven je nu zeker volgen,groetjes van rob,hellen,lieke en maud bevers. ps.we zijn pas nog bij walter zijn nieuwe huisje geweest dat ziet er allemaal goed uit dat komt zeker wel goed houdoe -
25 November 2007 - 17:54
Wallie:
Hee Noortje,Robbert en JanWillem waren net hier om m,n modem aan te sluiten zodat het ook in een keer werkte .Hoe was het weekendje weg,ben je niet achterna gezeten door wilde Apen of zo?Ik ben de boel hier al flink op z,n kop aan t zetten gister is ome Peter effe geweest met z,n tuiniersetje en heeft hier zo,n 20 bomen effe met de grond gelijk gemaakt. We hebben ze net met de aanhanger op geladen.Ga nog maar veel excursies doen des te eerder heb je het daar gezien,want die tuin bevalt me wel maar binnen is het geen werk voor mij. Marcel en Judith waren net hier en die waren ook al niet te spreken over mijn koffie ha haa.
Noortje dus nu ook ik zal je op t internet kunnen volgen.
De groetjes aan je tijdelijke familie, ik ga nu eten koken,kijken of de pizza boer in uden Ringbaan 25 kunnen vinden.
groetjes vuul kusjes,Walter uit Venhorst!!! -
25 November 2007 - 22:53
Kyra:
Lieve Noortje,
wat raar, ik heb 20 november een berichtje op je site geplaatst, de Grauwtjes waren de eerste haha, maar nu zie ik dat hij er niet tussen staat...
Ik wil je bedanken voor de foto's die je geplaatst hebt, nu krijg ik er echt een beeld bij.
Grappig vond ik het wat je schreef over je zusje, heel herkenbaar voor mij haha!
Een nieuwtje vanuit mij, mijn afstudeerproject is bekend: Onderzoek doen naar de levende overdracht van informatie in Museum Orientalis te Nijmegen (voorheen Bijbels openluchtmuseum). Dit was ook mijn eerste keus en ik heb een fijne subgroep, dus ik ben heel blij!
Liefs, Kyra. -
27 November 2007 - 09:27
Jori:
Fijn om te horen dat je al steeds meer begint te wennen aan het leventje daar in Ghana. Lijkt mij ook niet niks om opeens een andere cultuur binnen te stappen. Gaat het lesgeven je al wat makkelijker af? Ik wil je nog een hele fijn tijd wensen en ik blijf zeker al je verhalen volgen!
Liefs,
Jori -
30 November 2007 - 17:32
Ilona:
Heej Noortje!
Hoe is het?
Fijn dat je mijn kaartje gekregen hebt! :-) Dan werkt de post dus nog redelijk snel.. Valt niks tegen! Ik stuur je morgen een mailtje!
xxx Ilona -
01 December 2007 - 13:52
Marianne En Pieter:
acclimatiseren gaat verder dan alleen het klimaat blijkbaar.
volgens ons red je het wel.
Doorzetten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
